12:15 ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ԲԱՑԱԾ ՃԱՆԱՊԱՐՀԸ | |
 Կամ երբ չգիտես, թե ով է ՄանդակունինՀայ Ազգային Կոնգրեսի առաջնորդ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը չգնալով Րաֆֆի Հովհաննիսյանի մոտ, բացեց այնտեղ տանող ճանապարհը իշխանության առաջ: Մարտի 25-ին Րաֆֆի Հովհաննիսյանին է այցելել ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը: Նույն օրը խորհրդարանի ԲՀԿ խմբակցության անդամներն են այցելել Հովհաննիսյանին եւ ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի անունից դիմել նրան հացադուլը դադարեցնելու եւ խորհրդարան վերադառնալու կոչով, որ երկրի խնդիրները համատեղ քննարկեն: Նույնիսկ Գալուստ Սահակյանը հայտարարեց, որ չգնալու մասին իր առաջվա տեսակետն այլեւս վերացած է, եւ ինքը եւս կարող է գնալ Րաֆֆիին տեսության: Մնում է մի հարց` կգնա արդյոք Սերժ Սարգսյանը: Կարծես թե իրադարձությունների ընթացքը տանում է դրան` իշխանությունը կամաց-կամաց գնում է Րաֆֆի Հովհաննիսյանին տեսության, նախապատրաստելով Սերժ Սարգսյանի մուտքը հրապարակ: Տեր-Պետրոսյանի չմոտենալը, ինչը նա հետագայում բացատրեց Հովհաննես Մանդակունու լեզվով, իշխանությանը ստիպեց կայացնել գնալու որոշում, քանի որ ստեղծվել էր Տեր-Պետրոսյանի ֆոնին հանդուրժող, լայնախոհ եւ մարդասեր երեւալու լավ հնարավորություն: Կարծես թե դա այն իշխանությունը չէ, որի ներկայացուցիչները Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հացադուլի առաջին օրերին գրեթե ծաղրական արտահայտություններ էին անում նրա հասցեին: Կարծես Հովիկ Աբրահամյանի կուսակից եւ տեղակալ Սամվել Նիկոյանը չէր, որ հայտարարել էր, թե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հաճելին համատեղում է օգտակարի հետ: Կարծես Հովիկ Աբրահամյանի կուսակից, Գալուստ Սահակյանի «այլախոհական» անցյալի զինակից Վազգեն Կարախանյանը չէր, որ կատակել էր, թե ուտելիք է ուղարկել Րաֆֆի Հովհաննիսյանին: Կարծես թե երիտասարդ հանրապետականները չէին, որ հայտարարել էին, թե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը PR է անում: Ու ոնց որ թե այդ գործիչներից որեւէ մեկը որեւէ նկատողություն չի ստացել իր կուսակցական կամ խորհրդարանական բոսերից` Սերժ Սարգսյանից, Հովիկ Աբրահամյանից, Գալուստ Սահակյանից: Ու երբ այդ բոսերն այսօր հերթ են կանգնում Րաֆֆի Հովհաննիսյանին հանդիպելու համար, մեղմ ասած դժվար է լինում նրանց մարդասիրության եւ հոգատարության մղումներին հավատալը: Այ, օրինակ եթե Հովիկ Աբրահամյանը Րաֆֆի Հովհաննիսյանին այցելելուց առաջ հանդես գար ասենք Սամվել Նիկոյանի նկատողությամբ, ապա Րաֆֆին այցելելու անկեղծությանը հնարավոր կլիներ հավատալ: Իսկ հիմա մնում է ընդամենը մտածել, որ այդ մարդիկ պարզապես PR են անում, ինչի համար իրենց կուսակիցները մեղադրում էին հենց Րաֆֆի Հովհաննիսյանին: Նրանք նախ փորձեցին Հովհաննիսյանին օգտագործել Տեր-Պետրոսյանին հարվածելու համար, գեներացնելով այն աղմուկը, որ բարձրացավ այն բանից հետո, երբ Կոնգրեսի առաջնորդը հրաժարվեց մոտենալ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին: Հիմա էլ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին փորձ է արվում օգտագործել արդեն սեփական իմիջը բարձրացնելու համար: Մինչդեռ երբ օրինակ աղմուկ էր բարձրանում հացադուլավորին անհրաժեշտ վրան տեղադրելու համար, թե ԱԺ նախագահը, թե իշխանության որեւէ այլ բարձրաստիճան պաշտոնյա չփորձեց որեւէ քաղաքական դիրքորոշում արտահայտել այդ կապակցությամբ: Հայաստանի իշխանության ներկայացուցիչներին թվում է, թե հասարակությունը հիշելու, տրամաբանելու հատկություն չունի եւ կյանքը հատվածներով է պատկերացնում, այդ հատվածները չի կարողանում կապել իրար: Սխալվում են: Հասարակությունը հիշում է, տրամաբանում, իշխանության գործունեությունը դիտում ոչ թե հատվածների բաժանած, այլ ամբողջության մեջ, որովհետեւ քաղաքական պատասխանատվությունը հատվածական կամ հատվածային չի լինում: Իշխանությունը կամ կրում է քաղաքական պատասխանատվություն ամեն ինչի, ամեն մի չինովնիկի արարքի համար, կամ չի կրում ոչ մի պատասխանատվություն ընդհանրապես: Րաֆֆի Հովհաննիսյանի գործն է իհարկե ընդունել իրեն այցելողներին այնպես, ինչպես կկամենա: Բայց թերեւս կարելի է ասել, որ այդ այցերը տվյալ պարագայում չեն արժանանում հանրային ընդունելության, որովհետեւ այդ այցերը հակասության մեջ են մտնում նույն այդ իշխանության մյուս գործողությունների հետ: Իսկ հասարակությունը կարողանում է հիշել ու տրամաբանել: ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ lragir.am
| |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |
